Wesele Czesławy i Jana Kubiaków w Łomnicy

Zapisywany w materiałach z badań terenowych J. i M. Sobieskich i w literaturze jako Mips. Klarnecista i koźlarz z Nowego Dworu. Aktywny w kapelach weselnych krótko po 1946 r., grał m.in. z Andrzejem Karpackim i Edwardem Rybickim. Przedstawiciel młodszego pokolenia koźlarzy, nie znał już tradycji gry na koźle ślubnym i na mazankach. W 1949 r. fotografowany jako koźlarz przez M. Sobieskiego. W 1957 r. wystąpił wraz z koźlarzem Franciszkiem Hirtem na VI Festiwalu Światowym Młodzieży i Studentów w Moskwie, gdzie zdobyli III nagrodę. Z koźlarzem Franciszkiem Hirtem i skrzypkiem Leonem Kozłowskim ze Zbąszynia tworzył kapelę koźlarską. W późniejszych latach aktywny w zbąszyńskich zespołach dętych oraz rozrywkowych.

Skrzypek, koźlarz, budowniczy instrumentów. Syn koźlarza Marcina Rybickiego ze Stefanowa. Wzmiankowany po raz pierwszy w 1934 r. przez J. Pietruszyńską jako koźlarz. Był jednak przede wszystkim skrzypkiem w kapelach koźlarzy: swojego ojca Marcina, Tomasza Hirta i Edwarda Hirta z Chrośnicy, Andrzeja Karpackiego z Nowego Dworu i wreszcie Tomasza Śliwy (od 1936), z klarnecistą Janem Gniotowskim z Chobienic, z którymi tworzyli słynną w regionie i popularną (zwłaszcza w czasie powojennym) kapelę. Grał też w kapeli Wacława Łakomego z klarnecistą Antonim Zawieją. Po II wojnie grał często na mazankach do kozła ślubnego, którego przywrócił do praktyki muzycznej Tomasz Śliwa. W latach 1945-47 został nagrany przez Jadwigę i Mariana Sobieskich w ramach rejestrowania wielkopolskiego repertuaru ludowego. W 1949 wraz z zespołem muzyków ludowych z rejonu zbąszyńskiego wystąpił podczas Festiwalu Muzyki Ludowej w Warszawie. Zajmował się także budową instrumentów, m.in. mazanek. Występował na licznych koncertach i festiwalach, także w filmach telewizyjnych.

Znany także jako Karpicki, był synem nieznanego z imienia skrzypka i klarnecisty z Nowego Dworu. Muzyk ludowy, koźlarz, uczeń Tomasza Śliwy z Chrośnicy, najmłodszy koźlarz generacji międzywojennej. Występował w kapelach weselnych najprawdopodobniej jeszcze przed 1945 r. ze skrzypkami: Janem Zawieją z Perzyn, Piotrem Białeckim ze Zbąszynia i Edwardem Rybickim ze Stefanowa oraz klarnecistami: Wojciechem Karpackim (bratem), Janem Gniotowskim z Chobienic, Franciszkiem Miebsem z Nowego Dworu, współpracował także z kapelą braci Domagałów ze Zbąszynia. Nagrywany przez J. i M. Sobieskich. Grywał zarobkowo stosunkowo rzadko ze względu na słaby stan zdrowia, często muzykował w domu, solistycznie. Później występował podczas koncertów oraz lokalnych uroczystości, w 1966 wystąpił wraz z innymi koźlarzami podczas dożynek centralnych w Warszawie. W 1972 wystąpił w filmie "Kozioł śpiewający".