Wesele w okolicach Zbąszynia

Pochodził z wielodzietnej rodziny chłopskiej w Perzynach. Gry na koźle nauczył go ojciec, Chryzostom (1840-1923). Ożeniony z Heleną Tomiak, córką Wawrzyńca Tomiaka, przedstawiciela rodu muzyków i budowniczych kozłów z Perzyn, z którym też wspólnie muzykował. W okresie międzywojennym wyjeżdżał do Niemiec (w tym także na Łużyce), gdzie grał zarobkowo na koźle dla pracujących tam rodaków. Wyuczył w grze na koźle i skrzypcach swojego młodszego o 17 lat brata Tomasza, z którym często grał na weselach. Grał w kapelach weselnych m.in. ze skrzypkiem Janem Zawieją z Perzyn, klarnecistami Walentym Krawczykiem i Marcinem Szypłowskim z Chrośnicy, przedstawicielami rodziny Tomiaków z Perzyn i Godziszewa i innymi muzykami. W 1930 r. był pierwszym koźlarzem "odnalezionym" w terenie przez grupę studentów muzykologii Uniwersytetu Poznańskiego pod kierunkiem prof. Łucjana Kamieńskiego. W 1931 r. nagrywany na fonografie Edisona (nagrania zaginęły w trakcie II wojny światowej). W 1937 r. grał, wraz z Tomiakiem, w pierwszej kapeli zespołu "Wesele Przyprostyńskie", utworzonego przez Antoninę Woźną. Po zakończeniu wojny zaprzestał gry ze względu na pogarszający się stan zdrowia.

Grał jeszcze przed I wojną światową na weselach w okolicach Przyprostyni i Chrośnicy z koźlarzami: Wawrzyńcem Tomiakiem i Piotrem Śliwą, z którym w 1937 r. tworzył pierwsza kapelę zespołu "Wesele Przyprostyńskie" (na klarnecie grał Tomiak zw. "Niebusiem"). Aktywny także krótko po 1945, grał m.in. z młodym Andrzejem Karpackim